Berdasarkan teori pemakanan, makanan yang berkhasiat hendaklah mengandungi karbohidrat, protein, lemak, mineral dan vitamin yang masing-masing terkandung dalam ikan, nasi, susu, sayuran dan buah-buahan. Secara praktikalnya, kita akan mencari makanan yang segar, menarik, menyelerakan dan kena pada tekak. Tak kira lah makanan itu, mahal ataupun murah. Nampak macam best kita pun telan tanpa memikirkan khasiat yang terkandung di dalamnya. Makanan yang segar dan menarik tidak semestinya berkhasiat kepada tubuh badan kita. Lebih-lebih lagi kebanyakkan makanan kita hari ini sangat terdedah kepada toksin yang boleh mengakibatkan kesan sampingan kepada kesihatan.
Kenapa dan mengapa??
Jika kita perhatikan, kesemua sumber makanan kita adalah berasaskan daripada kegiatan pertanian dan perikanan. Lihat kepada bidang pertanian. Dalam usaha menampung keperluan makanan penduduk yang semakin bertambah, ahli pertanian (ada kan??) terpaksa menggunakan kaedah saintifik demi meningkatkan produktivitinya. Dalam usaha meningkatkan produktiviti ini, tentulah kita tidak boleh lari daripada menggunakan bahan kimia yang sekiranya berlebihan, tentunya mendatangkan mudarat kepada pengguna dalam jangka masa panjang. Di samping itu, untuk mendapatkan sayuran yang segar misalnya, ahli pertanian menggunakan racun serangga untuk mengawal kehadiran serangga yang merosakkan tanaman. Racun makhluk perosak ini boleh mengakibatkan keracunan makanan sekiranya sayur-sayuran tidak di cuci bersih sebelum di masak. Kesan keracunan boleh terlihat selepas beberapa jam hingga beberapa hari pendedahan. Malangnya, tidak semua kes keracunan yang di sebabkan racun serangga ada penawarnya (antidote).
Lihat pula kepada bidang perikanan. Ikan yang secara teorinya memberikan sumber protein yang baik telah tercemar akibat kesan buangan sisa toksik kilang kedalam laut. Kerang dan sumber kekerang yang lain turut tercemar dengan bahan toksik merbahaya yang jika di ambil secara berlebihan boleh mengakibatkan kanser hati. Pendek kata, sumber makanan kita samada darat atau laut tidak terlepas daripada toksin. Kesan toksin ini adalah jangka panjang apabila elemen toksin ini terkumpul dalam amaun yang berlebihan dalam badan manusia.
Jadinya, tugas kita adalah memastikan makanan yang kita ambil adalah bebas toksin dan sentiasa mengekalkan kesihatan. Soalnya macamana nak pastikan tu??
Pertama sekali, kenalilah agen perosak makanan. Antara factor yang menyebabkan keracunan makanan ialah mikroorganisma (bacteria, virus, parasit), agen toksik dan juga racun makhluk perosak. Post kali ni, ana nak kenalkan kepada antunna beberapa bacteria yang boleh menyebabkan kecunanan makanan. Ana amik bacteria yang glamour je la ya..
Bagi yang mengemari makanan dalam tin, pastikan sebelum membeli baca label pada tin tersebut. Pilih tin yang tidak kemek (sempurna sifat luarannya). Kenapa?? Sebab makanan dalam tin sering terdedah kepada bacteria Clostridium botulinum. Ia adalah bacteria jahat yang hidup di persekitaran yang kurang atau tiada oksigen di dalam tin. Makanan yang dimasak dengan tidak sempurna sebelum di tinkan boleh menyebabkan bacteria ini membiak dan mencemarkan makanan.
Bacteria ini akan membebaskan neurotoksin botulin iaitu sejenis toksin yang menghalang penghantaran isyarat kimia dalam system saraf autonomic manusia. Kesannya, seseorang itu boleh mengalami masalah penglihatan, sukar menelan makanan, sukar becakap dan bernafas. Gejala ini di panggil “botulisme”. kehadiran clostridium boleh di kenal pasti apabila bau dan rasa makanan bertukar menjadi pelik ataupun tin kelihatan mengembung.
Penggemar susu dan hasil tenusu pula hendaklah berjaga-jaga dengan kehadiran Staphylococcus aureus, salmonella, C. jejuni, L. monocytogenes dan shigella. Bacteria ini akan mengeluarkan enterotoksin, iiaitu sejenis toksin yang tahan haba dan tidak mudah larut air. Toksin ini boleh mengubah kebolehtelapan air pada ruang lumen dalam tempoh satu hingga lima jam selepas memmakan makanan tercemar.
Ana rasa cukup takat tu je dulu,. Ada peluang ana akan kongsikan lagi ilmu yang tidak seberapa ini. Setelah hampir 4 tahun belajar pasal makanan,. Ana dapat rasakan yang ana begitu cerewet dalam hal-hal pengendalian dan pemilihan makanan. Tapi masih boleh bantai je makanan yang ada kat depan mata..hehe.. Waallahua’alam.
Kenapa dan mengapa??
Jika kita perhatikan, kesemua sumber makanan kita adalah berasaskan daripada kegiatan pertanian dan perikanan. Lihat kepada bidang pertanian. Dalam usaha menampung keperluan makanan penduduk yang semakin bertambah, ahli pertanian (ada kan??) terpaksa menggunakan kaedah saintifik demi meningkatkan produktivitinya. Dalam usaha meningkatkan produktiviti ini, tentulah kita tidak boleh lari daripada menggunakan bahan kimia yang sekiranya berlebihan, tentunya mendatangkan mudarat kepada pengguna dalam jangka masa panjang. Di samping itu, untuk mendapatkan sayuran yang segar misalnya, ahli pertanian menggunakan racun serangga untuk mengawal kehadiran serangga yang merosakkan tanaman. Racun makhluk perosak ini boleh mengakibatkan keracunan makanan sekiranya sayur-sayuran tidak di cuci bersih sebelum di masak. Kesan keracunan boleh terlihat selepas beberapa jam hingga beberapa hari pendedahan. Malangnya, tidak semua kes keracunan yang di sebabkan racun serangga ada penawarnya (antidote).
Lihat pula kepada bidang perikanan. Ikan yang secara teorinya memberikan sumber protein yang baik telah tercemar akibat kesan buangan sisa toksik kilang kedalam laut. Kerang dan sumber kekerang yang lain turut tercemar dengan bahan toksik merbahaya yang jika di ambil secara berlebihan boleh mengakibatkan kanser hati. Pendek kata, sumber makanan kita samada darat atau laut tidak terlepas daripada toksin. Kesan toksin ini adalah jangka panjang apabila elemen toksin ini terkumpul dalam amaun yang berlebihan dalam badan manusia.
Jadinya, tugas kita adalah memastikan makanan yang kita ambil adalah bebas toksin dan sentiasa mengekalkan kesihatan. Soalnya macamana nak pastikan tu??
Pertama sekali, kenalilah agen perosak makanan. Antara factor yang menyebabkan keracunan makanan ialah mikroorganisma (bacteria, virus, parasit), agen toksik dan juga racun makhluk perosak. Post kali ni, ana nak kenalkan kepada antunna beberapa bacteria yang boleh menyebabkan kecunanan makanan. Ana amik bacteria yang glamour je la ya..
Bagi yang mengemari makanan dalam tin, pastikan sebelum membeli baca label pada tin tersebut. Pilih tin yang tidak kemek (sempurna sifat luarannya). Kenapa?? Sebab makanan dalam tin sering terdedah kepada bacteria Clostridium botulinum. Ia adalah bacteria jahat yang hidup di persekitaran yang kurang atau tiada oksigen di dalam tin. Makanan yang dimasak dengan tidak sempurna sebelum di tinkan boleh menyebabkan bacteria ini membiak dan mencemarkan makanan.
Bacteria ini akan membebaskan neurotoksin botulin iaitu sejenis toksin yang menghalang penghantaran isyarat kimia dalam system saraf autonomic manusia. Kesannya, seseorang itu boleh mengalami masalah penglihatan, sukar menelan makanan, sukar becakap dan bernafas. Gejala ini di panggil “botulisme”. kehadiran clostridium boleh di kenal pasti apabila bau dan rasa makanan bertukar menjadi pelik ataupun tin kelihatan mengembung.
Penggemar susu dan hasil tenusu pula hendaklah berjaga-jaga dengan kehadiran Staphylococcus aureus, salmonella, C. jejuni, L. monocytogenes dan shigella. Bacteria ini akan mengeluarkan enterotoksin, iiaitu sejenis toksin yang tahan haba dan tidak mudah larut air. Toksin ini boleh mengubah kebolehtelapan air pada ruang lumen dalam tempoh satu hingga lima jam selepas memmakan makanan tercemar.
Ana rasa cukup takat tu je dulu,. Ada peluang ana akan kongsikan lagi ilmu yang tidak seberapa ini. Setelah hampir 4 tahun belajar pasal makanan,. Ana dapat rasakan yang ana begitu cerewet dalam hal-hal pengendalian dan pemilihan makanan. Tapi masih boleh bantai je makanan yang ada kat depan mata..hehe.. Waallahua’alam.
No comments:
Post a Comment